Wočornjaca wjerba
Napohlad
Wočornjaca wjerba (Salix myrsinifolia) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Malpighiales) |
swójba: | Wjerbowe rostliny (Salicaceae) |
ród: | Wjerba[1][2] (Salix) |
družina: | Wočornjaca wjerba |
wědomostne mjeno | |
Salix myrsinifolia | |
Salisb. | |
Wočornjaca wjerba (Salix myrsinifolia) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wočornjaca wjerba docpěwa wysokosć wot 2 hač do 5 m. Hałuzy su brune hač brunočorne a mutne.
Łopjena su jejkojte, rězane, na hornim boku ćmowozelene a błyšćace, na delnim boku módrozelene, při kónčkomaj čisće zelene a docpěwaja dołhosć wot 3 hač do 8 cm. Pódlanske łopješka su wulke a jěrchenkojte.
Kćěje wot apryla hač do meje. Micki su jejkojte, so nimale runočasnje z łopjenami jewja a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 3 cm. Nošne łopješka su dwubarbne a cybate. Płódnik je nahi a stołpikaty.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće we łučinowych lěsach, na rěčnych brjohach a na tymjenjach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weide
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 450 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)