Wšědny piment
| |
| Wšědny piment (Pimenta dioica) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Myrtales) |
| swójba: | Myrtowe rostliny (Myrtaceae) |
| podswójba: | Myrtoideae |
| ród: | Piment[1][2] (Pimenta) |
| družina: | Wšědny piment |
| wědomostne mjeno | |
| Pimenta dioica | |
| (L.) Merr. | |
Wšědny piment (Pimenta dioica, syn.: Pimenta officinalis) je štom ze swójby myrtowych rostlinow (Myrtaceae). Dalše serbske mjeno je wšědny korjenjownik.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Korjenina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Njezrałe płody so wužiwaja, kotrež wobsahuja eteriske wolije.
Eteriski wolij pimenta[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Pimentowy wolij so ze symjenjow wšědneho pimenta Pimenta dioica přez destilaciju z wódnej paru wottwari.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 330.
- ↑ W internetowym słowniku: Piment
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Zapis při GRIN. (jendź.)