Swjatki

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Předstajenje wulinjenja swjateho Ducha w ewangeliaru z lěta 586

Swjatki su křesćanski swjedźeń, kotryž wotměwa so kóždolětnje na 50. dnju jutrowneho časa, potajkim 49 dnjow po jutrowničce. Wěriwi swjeća pósłanje swjateho Ducha (tež wulinjenje). Swjatki su zdobom kónc jutrowneho časa. Prěni móžny termin swjatkownički (swjatkowneje njedźele) je 10. meje, posledni 13. junija.

W Nowym zakonju so rozprawi, zo přińdźe swjaty duch nad japoštołow a wučomnikow, jako so składnostnje židowskeho swjedźenja Šawuot w Jeruzalemje schadźachu. Tutón podawk płaći po křesćanskej tradiciji jako załoženski dźeń cyrkwje. Jako křesćanski swjedźeń naspomnichu so swjatki k prěnjemu razej w lěće 130.

Swjatkowna póndźela je zakonski swjaty dźeń w Němskej, Awstriskej a wjele druhich europskich krajach.

„ A hdyž swjatkownička přińdźe, běchu wšitcy hromadźe na jednym městnje. A nahle zašumi z njebja kaž sylny wichor, a napjelni cyły dom, hdźež sedźachu. A pokazachu so jim jazyki, kaž woheń so rozdźělejo, a na kóždeho z nich so jedyn posydny. Wšitcy buchu ze Swjatym Duchom napjelnjeni a počachu we wšelakich rěčach powědać, kaž jim Duch rěčeć da. W Jerusalemje bydlachu nabožni židowscy mužojo ze wšěch ludow, kiž su pod njebjom. Hdyž so tute šumjenje sta, zběžachu so črjódy a nabojachu so, dokelž kóždy jich w swojej maćeršćinje rěčeć słyšeše. “

– Nowy zakoń, Japsk 2,1

Dla toho płaća swjatki tež jako wuraz wjacerěčnosće a cyrkwinskeho naroka, wšěch ludźi njewotwisnje wot narodnosće a maćeršćiny narěčeć.

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Swjatki – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije