Šěroka rohodź
| |
| Šěroka rohodź (Typha latifolia) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Rohodźowe rostliny (Typhaceae) |
| ród: | Rohodź[1] (Typha) |
| družina: | Šěroka rohodź |
| wědomostne mjeno | |
| Typha latifolia | |
| L. | |
Šěroka rohodź (Typha latifolia) je rostlina ze swójby rohodźowych rostlinow (Typhaceae). Dalše serbske ludowe mjena su šěrokołopjenaty potač, potačina, sćinowa heja.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Šěroka rohodź docpěje wysokosć wot 100 hač do 250 cm.
Dwulinkowe, proste łopjena su módrozelene, na woběmaj bokomaj płone a docpěja šěrokosć wot 10 hač do 20 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot julija hač do awgusta. Kćenja steja w 2-3 cm šěrokich potačach. Při tym delnje potače su šěrše, čornobrune a wobsahuja žónske kćenja. A hornje potače su wuše, žołtobrune a wobsahuja muske kćenja. Žónske a muske potače so dótkaja a su runje dołhe. Muske kćenja su móličke, mjeztym zo žónske kćenja maja wulku pěstu a njesu ćeńke kosmy na stołpiku.
Při płodowym času žónske potače docpěja tołstosć wot 2 hač do 3 cm, mjeztym zo při zrałosći rozpadnu.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w bohatych na wutki wodźiznach, w brjohowych rohodźinach a na łuhowych pódach we wódnych hłubokosćach wot 20 hač do 150 cm.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena, při čimž na sewjer hač do južneje Norwegskeje wustupuje.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 340 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 362 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
