Pyskowa chójna
| |
| Pyskowa chójna (Pinus uncinata) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Coniferopsida) |
| rjad: | Konifera (Coniferales) |
| swójba: | Chójnowe rostliny (Pinaceae) |
| podswójba: | (Pinoideae) |
| ród: | Chójna[1][2] (Pinus) |
| družina: | Pyskowa chójna |
| wědomostne mjeno | |
| Pinus uncinata | |
Pyskowa chójna (Pinus uncinata) je štom ze swójby chójnowych rostlinow (Pinaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 163.
- ↑ W internetowym słowniku: Kiefer
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)