Zahrodna swjatkownička

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Piwonja” sposrědkowane)
Zahrodna swjatkownička
Zahrodna swjatkownička (Paeonia officinalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony
rjad: Saxifragales
swójba: Swjatkowničkowe rostliny (Paeoniaceae)
ród: Swjatkownička[1] (Paeonia)
družina: Zahrodna swjatkownička
wědomostne mjeno
Paeonia officinalis
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Paeonia officinalis
Škitana družina

Zahrodna swjatkownička (Paeonia officinalis) je rostlina ze swójby swjatkowničkowych rostlinow (Paeoniaceae). Dalše serbske ludowe mjena su boblink[1], piwonja[1], wićowa róža, pumpawa a pumplróža[2][1].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zahrodna swjatkownička docpěwa wysokosć wot 50 hač do 100 cm. Jeje korjeń je dulaće stołstnjeny.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Spódnje łopjena za čas kćěwa faluja. Stołpikowe łopjena su dwójce hač trójce pjerite, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku šěrozelene a docpěwaja dołhosć wot 20 hač do 40 cm. Jich wotrězki su jejkojće-lancetojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Pjeć hač wósom krónowych łopješkow je čerwjene, kulojte a docpěwa dołhosć wot 4 hač do 8 cm. Keluškowe łopješka su šěroko-jejkojte hač lancetojte a zelene hač čerwjene. Płódniki so dwójce hač trójce jewja.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zrałe płodźiki njesu běły pjelsć a docpěwaja dołhosć wot 3 hač do 5 cm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na kamjentnych, suchich wisach a w suchich kerčinach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w južnych Alpach a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je so jako pyšnu rostlinu wužiwa.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 W internetowym słowniku: Pfingstrose
  2. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 210 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije