Pólny hórkowc
| |
| Pólny hórkowc (Gentianella campestris) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Gentianales) |
| swójba: | Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae) |
| ród: | Hórkowc (Gentianella) |
| družina: | Pólny hórkowc |
| wědomostne mjeno | |
| Gentianella campestris | |
| (L.) Börner | |
Pólny hórkowc (Gentianella campestris) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pólny hórkowc docpěwa wysokosć wot 5 hač do 30 cm. Rostlina je ze spódku rozhałuzowana.
Łopjena su łopatkojte.
Kćěje wot junija hač do septembra. Króna je wioletna, rědko běła, w póžěrku brodata a ma jenož štyri kónčki. Keluškowe łopješka su štyri, při čimž njejsu kónčki samsne: zwonkownej stej šěroko-lencetojtej a znutřkownej stej wusko-lancetojtej.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na silikatowych suchich trawnikach a na pućnych mjezach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Skandinawiskej, srjedźoeuropskich srěnich horinach, we wuchodnych Alpach, w Pyrenejach a Abruzzach rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Poddružina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Baltiski hórkowc (Gentianella campestris subsp. baltica)[1]
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Informacije a wědomostne mjeno (němsce)
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 272 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 52, jako podobna družina Feld-Fransenenzian (Gentianella campestris) pod hesłom Deutscher Fransenenzian, Deutscher Enzian (Gentianella germanica) (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)