Nominatiw

Nominatiw (wot łaćonskeho nōmināre "mjenować"), tež mjenowak, je gramatiski pad, kotryž subjekt sady w nominatiwnych rěčach wupraji.

W serbšćinje

Nominatiw w serbšćinje je najčasćiši ze sydom (šěsć) padow. Prašenje na tutón pad je štó? při žiwochach a što? při wěcach a idejach.

• Nan je tu. - Štó je tu? - Nan.
• Kniha je tam. - Što je tam? - Kniha.

W němčinje

Nominatiw w němčinje je najčasćišo wužiwany ze štyrjoch padow. Prašenje na tutón pad je wer? při žiwochach a was? při wěcach a idejach.

• Der Esel lebt im Zoo. - Wer lebt im Zoo? - Der Esel. (Wosoł je žiwy w coowje. - Stó je žiwy w coowje? - Wosoł.)
• Das Auto hupt. - Was hupt? - Das Auto. (Awto trubi. - Što trubi? - Awto.)

Při někotrych werbach móže dwójny nominatiw stać, kaž na př. heißen, bleiben atd.

• Er heißt Fritz. (Wón rěka Frico.)
• Otto bleibt sein Freund. (Otto wostanje jeho přećel.)

W druhich rěčach

W někotrych rěčach je nominatiw njemarkěrowany zakładny pad a ma tohodla tak mjenowany nulowy morfem (němsce Nullmorphem) w někotrych składowanskich paradigmach (na př. při maskulinych substantiwach w němčinje, rušćinje a serbšćinje) abo samo we wšěch (na př. w mongolšćinje a esperanto).

Žórła

• Glück, Helmut (wud.): Metzler Lexikon Sprache. 1 nakład. J. B. Metzler'sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1993, ISBN 3-476-00937-8 (Zapisk Nominativ, str. 423).  (němsce)
• Rudi Conrad (wud.): Lexikon sprachwissenschaftlicher Termini. 1 nakład. VEB Bibliographisches Institut, Leipzig 1985 (Zapisk Nominativ, str. 163).  (němsce)

Pady