Njenapadny pucherjak
| |
| Njenapadny pucherjak (Utricularia australis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Pucherjakowe rostliny (Lentibulariaceae) |
| ród: | Pucherjak[1][2] (Utricularia) |
| družina: | Njenapadny pucherjak |
| wědomostne mjeno | |
| Utricularia australis | |
| R.Br. | |
Njenapadny pucherjak (Utricularia australis) je rostlina ze swójby pucherjakowych rostlinow (Lentibulariaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Njenapadny pucherjak ma 12-18 mm dołhu krónu, kotrejež delnja hubka je nimale kruhojta, płono rozšěrjena, zdźěla časćiša.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Systematika
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Njenapadny pucherjak bu w lěću 1810 wot Robert Brown prěni raz wopisany, družinowy epitheton australis woznamjenja telko kaž „južny“ a tež je w němskim triwialnym mjenje „Südlicher Wasserschlauch“. Wažne synonymy su Utricularia major a Utricularia neglecta, na kotrymajž bazujetej němskej mjenje Großer Wasserschlauch (major) resp. Verkannter Wasserschlauch (neglecta). Kaž wšě w srjedźnej europje wustupowace družiny, wona słuša znutřka roda k sekciji Utricularia podroda ze samsnym mjenom. [3]
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.
- ↑ W internetowym słowniku: Wasserschlauch
- ↑ Peter Taylor: The Genus Utricularia. A Taxonomic Monograph. London 1989, ISBN 0-947643-72-9, str. 598-605.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 338 (němsce), jako podobna družina Verkannter Wasserschlauch (Utricularia australis) pod hesłom Gewöhnlicher Wasserschlauch (Utricularia vulgaris)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)