Mongolske rěče
Geografiske rozšěrjenje: |
Mongolska; Burjatska a Kalmykska (Ruska Federacija): Znutřkowna Mongolska (Chinska) |
---|---|
Genetiska klasifikacija: |
Altajske rěče (diskutowana) |
Podskupiny: |
Zapadomongolske rěče
Wuchodomongolske rěče
|
Mongolske rěče tworja w Aziji (předewšěm w Mongolskej, w Chinje a Ruskej, jednotliwa rěč tež w Afghanistanje) rozšěrjenu rěčnu swójbu wot něhdźe 15 poměrnje blisko přiwuznych rěčow z něhdźe 7,5 milionami rěčnikow. Wone so po słowoskładźe jara njerozeznawaja, za to pak sylnišo po morfologiji a syntaksy.
Mongolske rěče jako podskupina altajskich rěčow
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mongolske rěče buchu často do genetiskeho zwiska z tunguziskimi a turkowskimi rěčemi stajene a z tymi jako „altajsku rěčnu swójbu“ zjimane. Bjezdwěla wobstajace typologiske a leksikaliske přezjednosće mjez mongolskimi, tunguziskimi a turkowskimi rěčemi so móžeja tola tež přez wzajomne wobwliwowanje dla rěčnych kontaktow město přez genetiku přiwuznosć wujasnjować. Prašenje genetiskeje jednosće altajskich rěčow je w historiskej linguistice dale dwělomne.
Wažne rěče
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jenička mongolska rěč z wjace hač milionom rěčnikow je
- Mongolšćina z 5–6 milionami rěčnikow: (Wonkowa) Mongolska (z toho 2,5–3 miliony Chalcha-dialekt), China (Znutřkowna Mongolska)
Dalše wjetše mongolske rěče su:
- Burjatišćina 450 tysac: Ruska, Mongolska, China
- Ojratišćina 350 tysac: Mongolska, China
- Sarta (Santa, Dongxiang) 250 tysac: China
- Kalmykšćina (Kalmyk) 180 tysac: Ruska
- Mangghuer (Monguor, Tu) 150 tysac: China
- Dagur (Daur, Dahuren) 100 tysac: China
- Ordos (tež Urdus) 100 tysac: China
Klasifikacija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Genetika jednosć mongolskich rěčow je cyle njezwadna, wězo bu nutřka struktura tuteje rěčneje swójby – předewšěm tež dla relatiwnje wulkeje podobnosće najwjetšich rěčow, kotrež k wotmjezowanskim problemam wjedźu - na kóždy pad žiwje diskutowana. Tradicionelna klasifikacija do zapadneje a wuchodomongolskeje hłowneje hałuzy, kaž tež do třećeje kategorije tak mjenowanych nakromnych rěčow bě bjezwuwzaćnje teritorialnje město genetisce motiwowana, při čimž je so aktualne, nic pak historiske rozšěrjenje rěčow za zakład brało.
Předležeca sylnišo genetisce orientowana klasifikacija bazuje předewšěm na V. Rybatzki, Intra-Mongolic Taxonomy. z J. Janhunen (ed.), The Mongolic Languages. (2003). Ke klasifikaciji bu wobjim leksikaliskich zhromadnosćow jednotliwych rěčow wobkedźbowany.
- Mongolske (15 rěčow, 7,5 mio. rěčnikow)
- Dagur (Sewjerowuchodne Mongolske)
- Burjat (Sewjerne Mongolske)
- Chamnigan (Mongol-Chamnigan) (2–3 tysac) (bilingual mongol.-tungus.)
- Burjatšćina (Buryat, Buryaad) (450 tysac)
- Chalcha-Ojrat (Centralne Mongolske)
- Chalcha-Ordos
- Mongolšćina (5–6 mio.)
- Džerim-dialektowa skupina: Chorčin, Džasagtu, Džarut, Džalajt-Dörbet, Gorlos
- Džuu-Uda-skupina: Aru Chorčin, Baarin, Ongniut, Najman, Aochan
- Džosotu-skupina: Charačin, Tümet
- Ulaan-cab-skupina: Čachar, Urat, Darchan, Muumingan, Dörben Chüüched, Chešigten
- Šilingol-skupina: Üdzümčin, Chuučid, Abaga, Abaganar, Sönöd
- Dialektowa skupina wonkowneje Mongolskeje: Chalcha, Chotogojt, Darchat, Congol, Sartul, Dariganga
- Ordos (Urdus) (100 tysac)
- Mongolšćina (5–6 mio.)
- Oirat-Kalmyk
- Ojratišćina (Oirat, Oyirad) (350 tysac)
- Kalmykšćina (Kalmyk) (180 tysac)
- Chalcha-Ordos
- Shira Yugur (Juho-centralne Mongolske)
- Shira Yugur (Sarygh Yughur, Dongbu Yugu, Ost-Yughur, Nggar) (3 tysac, etnisce 6 tysac)
- Monguor-Santa (Juhowuchodne Mongolske)
- Moghol (Juhozapadne Mongolske)
- Mogholi (Moghol) (200 rěčnikow, etnisce tři tysac)
Geografiske rozšěrjenje po statach
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mongolske rěče su w Mongolskej, Chinje, Ruskej a Afghanistanje rozšěrjene. Slědowaca tabela pokaza rozšěrjenje rěčow z aktualnymi ličbami rěčnikow w jednotliwych krajach.
Rěč | Ličba rěčnikow | Rozšěrjena w slědowacych krajach |
---|---|---|
DAGUR | ||
Dagur | 100 tysac | China (Nutřkowna Mongolska, Xinjiang) |
BURJAT | ||
Burjatšćina | 450 tysac | Ruska 320 tysac, China 65 tysac, Mongolska 65 tysac |
Chamnigan | 3 tysac | Ruska (Transbaikalny region) bilingual mongol.-tungusisch |
CHALCHA-OJRAT | ||
Mongolšćina | 5-6 mio. | Mongolska 2,5 mio. (předewšěm Chalcha), China (Nutřkowna Mongolska) 3-3,5 mio. |
Ordos (Urdus) | 100 tysac | China (Nutřkowna Mongolska) |
Ojratišćina | 350 tysac | Mongolska 200 tysac, China 150 tysac |
Kalmykišćina | 180 tysac | Ruska (Republika Kalmykiska) |
SHIRA-YUGUR | ||
Shira Yugur | 3 tysac | China (Gansu) |
MONGUOR-SANTA | ||
Mongghuol (Monguor) | 150 tysac | China (Qinghai) |
Mangghuer | 25 tysac | China (Qinghai) |
Bonan (Paoan) | 6 tysac | China (Qinghai, Gansu) |
Kangjia | 0.4 tysac | China (Qinghai) hakle w 1990-tych lětach wotkrywana |
Sarta (Dongxiang) | 250 tysac | China (Gansu) |
MOGHOL | ||
Mogholi | 0,2 tysac | Afganistan (pola Herata) |
Leksikaliske přirunanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Zo najwjetše mongolske rěče relatiwnje blisko hromadźe přiwuzne su, pokazaja slědowace słowne runicy ze zakładneho słowoskłada najwažnišich modernych mongolskich rěčow. Přidatnje je protomongolska abo staromongolska forma a forma literariskeje Mongolšćiny (wot 12. lětstotka w ujguriskim wertikalnym pismje traděrowana, w 17. lětstotku fiksěrowana). Formy dźensnišich mongolskich rěčow su date w fonetskej transkripciji.
Woznam | Proto- Mongol. |
Spis. Mongol. |
Mongolšćina | Chamniganšćina | Burjatšćina | Kalmykšćina | Baoanšćina | Monguoršćina | Daguršćina | Juguršćina |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
hora | *ahula | aγula | /ʊːl/ | /ɔːla/ | /ʊːlə/ | /uːl/ | /uːla/ | /ula/ | /aul/ | /ʊːla/ |
starši bratr | *aka | aqa | /ax/ | /aka/ | /axə/ | /ax/ | /aqa/ | /aqa/ | /ak/ | /aka/ |
běły | *čagahan | čaγan | /tsagaːŋ/ | /tsagaːn/ | /sagan/ | /tsagan/ | /tʃixaŋ/ | /tʃiqaːn/ | /tʃikan/ | /tʃɤkaːn/ |
wucho | *čikin | čiki(n) | /tʃix/ | /tsiki/ | /sexən/ | /tʃikn/ | /tʃixaŋ/ | /tʃiki/ | /tʃikʲ/ | /tʃkɤn/ |
čerwjeny | *hulahan | ulaγan | /ʊlaːŋ/ | /ʊlaːn/ | /ʊlaːn/ | /ulan/ | /hulaŋ/ | /xulaːn/ | /xulan/ | /hlaːn/ |
wopuš | *sehül | segül | /suːl/ | /heːl/ | /huul/ | /syl/ | /sel/ | /suːl/ | /sɤulʲ/ | /syːl/ |
žołty | *sira | sira | /ʃar/ | /hira/ | /ʃarə/ | /ʃar/ | /ʃira/ | /ʃira/ | /ʃar/ | /ʃra/ |
Rěčne periody a pismowe systemy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozdźěluja so Mongolske rěče historisce do slědowacych periodow:
- Staromongolska rěč – Mongolska rěč před 13. lětstotkom
Staromongolšćina steji hišće blisko Proto-Mongolšćiny, konstrukta protorěče, z kotrychž su wšě mongolske rěče wuchadźałe. Wobsahuje mnoholičbne turkowske a mongolske (?) požčonki a bu tež wot Chinšćiny Tang-dynastije wobwliwowana. W tutym času bu wot mongolskich Khitanow, kotrež Liao-dynastiju załožowana, swójske pismo wuwiwała. Tute słužiłe potom jako bazu za samostatne pismo tunguziskich Dźurdźenow (němsce Dschurdschen) a tež jako bazu Mandźurskeho pisma. Na kóncu staromongolskeje periody bu wertikalne ujguriske pismo wot Mongolow přejimałe.
- Srjedźomongolska rěč – Mongolska rěč wot 13. hač do spočatka 17. lětstotka
Srjedźna Mongolšćina je w tekstach w chinskej transkripciji wobchowowana (najwažniši tekst je „Tajne stawizny Mongolow“, něhdźe 1240), ale tež w tibetiskim Phags-Pa-pismje a dwurěčnych glosarach. Najstarši wobchowowany pismowy dopokaz wot něhdźe 1225 je tola kamjeń Yisüngge, nefy Tšingis Chana. Na kóncu tuteje periody so konwertowanje Mongolow k (tibetiskim) buddhizmej (w 17. lětstotku) stało. Tohodla bu wjele přiłožkow z Tibetišćiny abo Sanskrita publikowane a buddhistiske terminusy do Mongolšćiny přijimane abo přiłožene.
W srjedźomongolskim času započina diferencowanje mongolskich narěčow, kotrež so su pozdźišo k dźensnišim mongolskim rěčam wuwiwałe.
- Moderne Mongolske rěče – Mongolske rěče wot 17. lětstotka
W 17. lětstotku so stało přechod k modernej rěčanej rěči, ale tež fiksěrowanje klasiskeje pismoweje rěče, kotraž na staro- a srjedźomongolskich stopjenja wróći. Rěčane formy Mongolšćiny so su wot pismoweje rěče jara daloko zdalowachu.
Rěčna charakteristika
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Typologiske přiznamjenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Typologisce maja mongolske rěče wulku podobnosć z woběmaj druhimaj skupinomaj altajskich rěčow (Turkowske a Tunguziske). Tute přiznamjenja su tuž do dalokeje měry hromadźe altajske a so zdźěla tež pola uralskich a paleosibiriskich rěčow (hlej Altajske rěče) namakaja.
Najwažniše typologiske charakteristiki mongolskich rěčow su:
- Srěnjowulke foneminwentary a jednora złóžkowa struktura, lědma konsonantowe clustery. Regularnje sydom wokalow („turkowski“ *ï je z *i spadnył). Wokale so móžeja po jich městnje artikulacije (prědku/zady), kulojćenje (kulojćeny/njekulojćeny) a wysokosći (wysoki/hłuboki) rozdźělować. Tuta klasifikacija je za wokalnu harmoniju wot rozsudneho wuznama.
městno artikulacije | prědku | zady | ||
---|---|---|---|---|
kulojćenje | njekulojćeny | kulojćeny | njekulojćeny | kulojćeny |
wysoki | i | ü | u | |
hłuboki | e | ö | a | o |
- wokalna harmonija mjez poslednim wokalom kmjena a slědowacym sufiksom, kotraž na rozdźělne wokalne opozicije wotpočuje, předewšěm na městno artikulacije „prědku/zady“ („Palatalna wokalna harmonija“). Přikładaj: mal-iyar „ze skotom“ (instr.), köl-iyer „z nohu“ (instr.). Někotre mongolske rěče, na př. Mogholi a Monguor, su wokalnu harmoniju zhubili.
- pospochi aglutinowacu słowotwórbu a fleksiju, a to nimale bjez wuwzaća přez sufiksy. Kóždy morfem ma specifiski woznam a gramatisku funkciju a je – wothladane wot žadanjow wokalneje harmonije – njepřeměnjomny.
- adjektiwy so w modernych mongolskich rěčach njeflektěruja, njepokazaja žanu konkordancu z jich wobmjezowacym słowom, kotremuž wone předchadźa. Wězo maja starše rěčne stopjenja zbytki konkordancy w numerusu a genusu.
- při wužiću kwantificěrowadłow (ličbniki, podaća mnóstwa) wupadnje pluralowe markěrowanje.
- njeeksistuja žane artikle.
- njeeksistuje žadyn gramatiski genus, ani při pronomenach.
- wažny za mongolske rěče je koncept konwerbow (poprawom participy), kotrež so jako narunanje za pódlanske sady wužiwaja. Při tym deleka přikłady z Chalcha.
- werb steji na kóncu sady, normalny sadoslěd je SOV (subjekt-objekt-werb).
Nominalne tworjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nomina mongolskich rěčow maja kategoriji numerusa (singular/plural) a pada (sydom padow), kotrejž so přez přiwisowane pluralowe resp. padowe markěrowadłaj markěrujetej. Pluralowe markěrowadła steja před padowymi markěrowadłami. Wobaj sufiksaj podležitej wokalnej harmoniji.
Pluralowe tworjenje so na přikładźe klasiskeje spisowneje rěče pokaza. Pluralowe markěrowadła su -nar/-ner (jenož ludźo a bohojo), -ud,-üd a -čud/-čüd a warianty z tych, k tomu bóle zrědka hišće -d a -s.
Woznam | Singular | Plural |
---|---|---|
bratr | aqa | aqa-nar |
starša sotra | egeči | egeči-ner |
kniha | nom | nom-ud |
pismo | bičig | bičig-üd |
młodźenc | ǰalaγu | ǰalaγu-čud |
žona | büsügüi | büsügüi-čüd |
pos | noqai | noqai-nuγud |
woł | üker | üker-nügüd |
druhi | busu | busud |
starc | ebügen | ebüged |
Slědowaca tabela pokaza padowe markěrowadła a deklinaciju słowa мал mal „skót“.
Pad | Padowy markěrowadło | Forma | Woznam |
---|---|---|---|
Nominatiw | -Ø | mal | skót (nom.) |
Genitiw | -un/-ün, -yin, -u/-ü | mal-un | skota |
Datiw-lokatiw | -dur/-dür, -tur/-tür, -a/-e | mal-dur | skotej, při skoće, k skotej |
Akuzatiw | -yi, -i | mal-i | skota (ak.) |
Ablatiw | -ača/-eče | mal-ača | wot skota |
Instrumental | -bar/-ber, -iyar/-iyer | mal-iyar | zе skotоm, přez skota |
Komitatiw | -luγa/-lüge, -tai/-tei | mal-luγa abo mal-tai | (hromadźe) ze skotom |
Adjektiwy
Njepřewjedu žanu změnu w numerusu a padźe a njeeksistuje žana konkordanca z wobmjezowacym słowom.
- ulaγan nom „čerwjena (ulaγan) kniha (nom)"
- ulaγan nom-ud „čerwjene knihi"
- ulaγan nom-un „čerwjeneje knihi"
Personalne pronomeny
Pronomeny třećeje wosoby pochadźeja wot demonstratiwneho pronomena a rozeznawaja so po tym, hač je wotpowědna wosoba daloko abo blisko rěčnika: ene abo tere steji za „wón/wona/wono“ (njeeksistuje ani při pronomenje žane genusowe markěrowanje). W prěnjej wosobje plurala mjez ekskluziwnej a inkluziwnej formu „my“ rozeznawatej.
Wosoba | Singular | Plural |
---|---|---|
1 | bi | bida (inklusiwnje), ba (ekslusiwnje) |
2 | či | ta |
3 | ene, tere | ede, tede |
Werbalna morfologija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Tempus
Pola finitnych formow werba eksistuja jedyn tempus za njezańdźenosć a tři za zańdźenosć, kotrež so přez slědowace sufiksy markěrowaja (serbske přełožki su jenož přibližne):
Pomjenowanje | kóncowka | přikład |
---|---|---|
Praesens imperfecti | -mui/-müi, -na(m)/-ne(m) | yabumui „du/dźeš/dźe“ atd. iremüi „přińdu/přińdźeš/přińdźe“ atd. |
Praesens perfecti | -luγa/-lüge, -la/-le | yabuluγa „dźěch/dźěše“ atd. irelüge „přińdźech/přińdźe“ atd. |
Praeteritum imperfecti | -ǰuqui/-ǰüküi, -ǰi, -či | yabuǰukui, yabuǰi „běch/bě/běše šoł/šła“ atd. ireǰüküi „běch/bě/běše přišoł/přišła“ atd. |
Praeteritum perfecti | -ba/-be, -bai/-bei | yabuba „sym/sy/je … šoł/šła" irebei „sym/sy/je … přišoł/přišła" |
Tute formy nimaja žane rozeznawanje wosoby. Přikładaj:
- tere irebei „wón/wona/wono je přišoł/přišła/přišło" (perfektiw, zańdźenosć)
- bida nom-i ungši-mui „čitamy knihu“ abo „budźemy knihu čitać"
Negacija
Negacija so pola finitnych formow werba zwjetša přez negacisku partiklu ese zwuraznjuje, kotraž před formu werba steji: tere ese irebei „wón/wona/wono njeje přišoł/přišła/přišło". Pola werbalnych nomenow so partikla ügei wužiwaja, kotraž formje werba slěduje: Manu baγši iregsen ügei „Naš wučer njeje přišoł“.
Imperatiw
Poprawny imperatiw so přez samón kmjen tworja. Nimo toho eksistuja hišće druhe formy, kotrež schodźenki zdwórliwosće a dźerženja zwuraznjuja. Přikłady: yabu „dźi“, yabuγtun „dźi prošu“, yabuγarai „budź tak dobry a dźi“, yabutuγai „njech dźe“.
Werbalne nomeny
Werbalne nomeny z wjetšeho dźěla so wužiwaja k wurazej stawa. Wone so móžeja deklinować a jako predikat hłowneje, atributiwneje abo komplementoweje sady wužiwać. Přikłady: Tere kümün öčügedür iregsen bayina „Tón čłowjek je wčera přišoł“, Bi edür büri miqa idedeg „Ja jěm mjaso kóždy dźeń“, miqa idegči „mjasojědźk“.
Pomjenowanje | kóncowka | přikład |
---|---|---|
Nomen futuri | -qu(i)/-kü(i) | idekü „kiž budźe jěsć, jesć“ |
Nomen imperfecti | -γa/-ge | idege „kiž jě, jědźacy“ |
Nomen perfecti | -γsan/-gsen | idegsen „kiž je jědł“ |
Nomen usus | -daγ/-deg | idedeg „kiž (regularnje) jě, jědźacy“ |
Nomen actoris | -γči/-gči | idegči „jědźer“ |
Konwerby
Konwerby so we wšěch mongolskich rěčach při koordinaciji abo subordinaciji wjacorych sadow wužiwaja. Móžěja so je jako participy wobhladować. Hdy po funkciji maja rozdźělne formy:
Pomjenowanje | kóncowka | přikład |
---|---|---|
Converbum conditionale | -basu/-besü, -bala/-bele | yabubasu „hdyž dźe“ |
Converbum concessivum | -baču/-bečü | yabubaču „hačrunjež dźe“ |
Converbum imperfecti | -ǰu/-ǰü, -ču/-čü | yabuǰu „dołhož dźe“ |
Converbum modale | -(u)n/-(ü)n | yabun „přez to zo dźe“ |
Converbum perfecti | -γad/-ged | yabuγad „po tym, zo dźěše“ |
Converbum terminale | -tala/-tele | yabutala „doniž njeńdźe“ |
Converbum abtemporale | -γsaγar/-gseger | yabuγsaγar „wot toho, zo dźěše“ |
Converbum contemporale | -maγča/-megče | yabumaγča „lědma bě šoł/šła“ |
Converbum successivum | -qula/-küle | yabuqula „ručež dźe“ |
Converbum finale | -ra/-re | yabura „zo bych šoł“ |
Converbum praeparativum | -run/-rün | yaburun „dokelž dźěše“ |
Jednora sekwenca so přez converbum imperfecti započina, jenož posledni werb w tajkej slědźe steji we finitnej formje, na přikład Bi doluγan čaγ-tur bos-ču, örlüge-yin qoγula ide-ǰü, nom ungši-ba. „Stańši z łoža sedmich, snědach a (potom) čitach knihu“
Předčasnosć so přez converbum perfecti wupraje. Přikład: Bida qubčas emüsü-ged, nom-i-ban ungši-mui „Zdrasćiwši, budźemy swoju knihu čitać“
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Juha Janhunen: The Mongolic Languages. Routledge, London 2003, ISBN 0-7007-1133-3.
- Nicholas Poppe: Grammar of Written Mongolian. Harrassowitz, Wiesbaden 1974, ISBN 3-447-00684-6.
- Nikolaus Poppe et al.: Mongolistik [= Hdb. der Orientalistik 1:V:2]. Brill, Leiden 1964.
- Jan-Olof Svantesson et al.: The Phonology of Mongolian. Oxford University Press, Oxford 2005, ISBN 0-19-926017-6.
- Hans-Peter Vietze: Lehrbuch der mongolischen Sprache. Enzyklopädie, Leipzig 1974.