Mandlowa mlóčeń

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mandlowa mlóčeń
Mandlowa mlóčeń (Euphorbia amygdaloides)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Malpighiales)
swójba: Mlóčenjowe rostliny (Euphorbiaceae)
ród: Mlóčeń[1] (Euphorbia)
družina: Mandlowa mlóčeń
wědomostne mjeno
Euphorbia amygdaloides
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Mandlowa mlóčeń (Euphorbia amygdaloides) je rostlina ze swójby mlóčenjowych rostlinow (Euphorbiaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Mandlowa mlóčeń je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 30 hač do 60 (70) cm. Ma wjele njekćějacych, husto łopjenatych stołpikow. Wone wodrjewja, njesu hrube łopjena a w sćěhowacym lěće kćějace stołpiki wubiwaja. Rostlina wobsahuje běłu brěčku a je zymokruta.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Měnjate, w zymje zelene łopjena su jejko-lancetojte, kožane, cyłokromne a docpěja dołhosć wot 3 hač do 6 cm. Přezymowace łopjena su ćmowozelene, pozdźišo brune a docpěja dołhosć wot 3 hač do 7 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot apryla hač do meje (junija). Kwětnistwa su pozdatne wokołki z pjeć hač dźewjeć promjenjemi. Žałzy přikrywneho keluška su čerwjene abo žołte a maja formu połměsačka. Wobě hornjej łopješce stej ke kulowatemu łopješku zrosćenej.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w zelišćowych lěsach. Ma radšo wapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje ale tež w Małkej Aziji rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Warjetety a sorty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • E. amygdaloides var. robbiae (syn. E. robbiae) njese na kónčkach wurostkow ćmowozelene łopjena a kulojte kwětnistwa z jasnozelenymi wysokimi łopješkami.
  • Sorta 'Rubra' njese jasnozelene, jara burgunder-čerwjenje přeběžene lisćo a jědzelene wysoke łopješka.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Wolfsmilch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 340 (němsce)
  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 226 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 164 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 352 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije