Trajacy šćěr
(ze strony „Lěsny šćěr” sposrědkowane)
| |
| Trajacy šćěr (Mercurialis perenni) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Malpighiales) |
| swójba: | Mlóčenjowe rostliny (Euphorbiaceae) |
| ród: | Šćěr[1][2] (Mercurialis) |
| družina: | Trajacy šćěr |
| wědomostne mjeno | |
| Mercurialis perenni | |
| L. | |
Trajacy šćěr (Mercurialis perenni) je rostlina ze swójby mlóčenjowych rostlinow (Euphorbiaceae). Dalše serbske mjeno je lěsny šćěr.
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Trajacy šćěr je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm. Rostlina ćehnje rozrybowana njepřijomnje.
Stołpik je njerozhałuzowany a njese jenož horjeka přećiwostejne, dołhojće-lancetojte, tupje zubate, ćmowozelene łopjena z dołhosću wot 4 hač 12 cm.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot apryla hač meje. Zwjetša muske a žónske kćenja steja na rozdźělnych rostlinach. Žónske kćenja maja tołsty płódnik. Muske kćenja steja w dołhich kłosach. Keluch je třidźělny a zeleny.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w lěsach. Preferuje włóžne, wutkate pódy na skerje chłódkojtych stejnišćach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w južnej Skandinawiskej, srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 500.
- ↑ W internetowym słowniku: Bingelkraut
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 362 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 354 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)