K wobsahej skočić

Trajacy šćěr

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Lěsny šćěr” sposrědkowane)
Trajacy šćěr
Trajacy šćěr (Mercurialis perenni)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Malpighiales)
swójba: Mlóčenjowe rostliny (Euphorbiaceae)
ród: Šćěr[1][2] (Mercurialis)
družina: Trajacy šćěr
wědomostne mjeno
Mercurialis perenni
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Trajacy šćěr (Mercurialis perenni) je rostlina ze swójby mlóčenjowych rostlinow (Euphorbiaceae). Dalše serbske mjeno je lěsny šćěr.

Trajacy šćěr je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm. Rostlina ćehnje rozrybowana njepřijomnje.

Stołpik je njerozhałuzowany a njese jenož horjeka přećiwostejne, dołhojće-lancetojte, tupje zubate, ćmowozelene łopjena z dołhosću wot 4 hač 12 cm.

Kćěje wot apryla hač meje. Zwjetša muske a žónske kćenja steja na rozdźělnych rostlinach. Žónske kćenja maja tołsty płódnik. Muske kćenja steja w dołhich kłosach. Keluch je třidźělny a zeleny.

Rosće w lěsach. Preferuje włóžne, wutkate pódy na skerje chłódkojtych stejnišćach.

Rostlina je w južnej Skandinawiskej, srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 500.
  2. W internetowym słowniku: Bingelkraut
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 362 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 354 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije