Jehlinojta syćawka
| |
| Jehlinojta syćawka (Eleocharis acicularis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
| ród: | Syćawka[1] (Eleocharis) |
| družina: | Jehlinojta syćawka |
| wědomostne mjeno | |
| Eleocharis acicularis | |
| (L.) Roem. & Schult. | |
Jehlinojta syćawka (Eleocharis acicularis) je rostlina ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jehlinojta syćawka je trawnik wutworjaca rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 2 hač 10 cm.
Stołpik je třihranity hač štyrihranity a docpěwa šěrokosć wot mjeńše hač 0,5 mm..
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač oktobra. Kłóski su nakónčne, docpěwaja dołhosć wot 2 hač 4 mm a wobsteja z 3 hač 7 kćenjow. Pluwizny su brune, běłokromne. Pěsty su tři.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na nachwilnje sušacych hatnych pódach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 404 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)