Jehlinojta syćawka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Jehlinojta syćawka
Jehlinojta syćawka (Eleocharis acicularis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Cachorowe rostliny (Cyperaceae)
ród: Syćawka[1] (Eleocharis)
družina: Jehlinojta syćawka
wědomostne mjeno
Eleocharis acicularis
(L.) Roem. & Schult.
Wobdźěłać
p  d  w

Jehlinojta syćawka (Eleocharis acicularis) je rostlina ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jehlinojta syćawka je trawnik wutworjaca rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 2 hač 10 cm.

Stołpik je třihranity hač štyrihranity a docpěwa šěrokosć wot mjeńše hač 0,5 mm..

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač oktobra. Kłóski su nakónčne, docpěwaja dołhosć wot 2 hač 4 mm a wobsteja z 3 hač 7 kćenjow. Pluwizny su brune, běłokromne. Pěsty su tři.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na nachwilnje sušacych hatnych pódach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Sumpfried

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 404 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije