Jahłojta rězna
Napohlad
Jahłojta rězna (Carex panicea) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Monokotyledony | |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
ród: | Rězna[1][2] (Carex) |
družina: | Jahłojta rězna |
wědomostne mjeno | |
Carex panicea | |
L. | |
Jahłojta rězna (Carex panicea) je rostlina z podroda wšelakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jahłojta rězna je šěrozelena abo módrozelena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 20 hač 50 cm.
Łopjeno
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su płone a docpěwaja šěrokosć wot 2 hač 4 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač junija. Žónske kłóski docpěwaja dołhosć wot 2 hač 3 cm, su walcojte, čumpatopłodowe a maja tři pěsty. Hadźicy su kulowate-jejkojte, šěrozelene abo žołtobrune a maja krótke, tołste pysčički. Pluwizny su čornojte.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w płonych a žórłowych bahnach, na mokrych łukach a holach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 421.
- ↑ W internetowym słowniku: Segge
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 420 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)