K wobsahej skočić

Marja Elikowska-Winklerowa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Elikowska-Winklerowa” sposrědkowane)

Marja Elikowska-Winklerowa (němsce Maria Elikowska-Winkler; * 12. meje 1951 w Poznanju) je serbsko-pólska wučerka a žurnalistka. Wona bě dołholětna nawodnica Choćebuskeje Šule za delnjoserbsku rěč a kulturu a załoži w lěće 1993 Delnjoserbski dźěćacy ansambl. W lěće 2019 spožči so jej Myto Ćišinskeho za jeje zasłužby wo wobchowanje a daledawanje delnjoserbskeje rěče.

Rodźena Pólka studowaše filologiju při Poznańskej uniwersiće. Wot 1981 bě wona docentka při Centralnej serbskej rěčnej šuli w Dešanku a wučeše tam pólšćinu. Za čas přewróta wuwučowaše při wšelakorych institucijach w Delnjej Łužicy. Ze załoženjom Šule za delnjoserbsku rěč a kulturu sta so Elikowska-Winklerowa w septembrje 1992 z jeje nawodnicu a wosta hač do lěta 2017 na tutej poziciji. Nimo toho załoži wona 1993 Delnjoserbski dźěćacy ansambl, kotrehož wuměłska nawodnica wona je. Připódla dźěła pola RBB jako awtorka a reporterka za serbski program.

Załožba za serbski lud mytowaše Marju Elikowsku-Winklerowu w lěće 2019 za jeje dołholětne a njesprócniwe skutkowanje za zdźerženje a daledawanje delnjoserbskeje rěče we wšěch generacijach a nastajne podpěrowanje serbskich kulturnych a trajnych projektow w Delnjej Łužicy.[1]

Elikowska-Winklerowa bydli w Choćebuzu, je zmandźelena a ma tři dźěći, mjez nimi komponista Sebastiana Elikowskeho-Winklera, kotremuž bě so 2015 spěchowanske myto Myta Ćišinskeho spožčiło.

  • „Zasłužena pólskeje kultury“, 1997
  • Zasłužbny křiž Republiki Pólskeje, 2001
  • Medalja braniborskeho krajneho sejma, 2016
  • Myto Ćišinskeho, 2019
  • Spěchowanske myto Myta Ćišinskeho za Delnjoserbski dźěćacy ansambl, 2001
Jako wudawaćelka
  • Sorben (Wenden) und Lemken. Ethnische Minderheiten in Brandenburg und Polen. Sorbisches Institut, Bautzen 2012. ISBN 978-3-9813244-3-3.
  • Stary Žylowaŕ Erwin Mjerśeńc wulicujo. Šula za delnjoserbsku rěč a kulturu, Chóśebuz 2013.
  • Něgajšny Turnojski gólc a jogo starki. Chóśebuz 2014.
  • Žywjeńske dopomnjeńki serbskich žeńskich. Chóśebuz 2015.
  • Ze žywjenja serbskich muskich. Chóśebuz 2017.
  1. Myto Ćišinskeho na webstronje Załožby za serbski lud
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije