K wobsahej skočić

Sněholinka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Blědniwka” sposrědkowane)
Tutón nastawk ma jako temu rostlina. Za druhi woznam hlej Sněholinka a sydom lutkow.
Sněholinka
Sněholinka (Leucojum vernum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Krytosymjenjak (Magnoliopsida)
Monokotyledony
rjad: (Asparagales)
swójba: Amarylisowe rostliny (Amaryllidaceae)
ród: Snězyčka[1][2] (Leucojum)
družina: Sněholinka
wědomostne mjeno
Leucojum vernum
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družinaŠkitana družina

Sněholinka (Leucojum vernum) je rostlina ze swójby amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae). Dalše serbske mjena su zažna snězyčka[1], běły zwónčk[1], sněžinka, běłe zwónčki, měrcowe zwónčki, snězynka, sněhowka, sněhowa kwětka a blědniwka.

Sněholinka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 30 cm.

Trawuzelene, linealne łopjena su na spódku stejace a docpěwaja dołhosć wot 10 hač 25 cm (20-30 cm) a šěrokosć wot 5 hač 25 mm.

Kćěje wot februara hač měrca. Jednotliwe, nygace, zwónčkojte kćenja su běłe ze žołtej wobkromu a wobsteja ze šěsć, něhdźe samsnych, owalnych kćenjowych łopješkow.

Rosće we łučnowych lěsach, wudolinowych lěsach, włóžnych lěsach a lěsam bliskich włóžnych łukach. Preferuje wot sakanja włóžne, wutkate, hłubokosahace, zwjetša tróšku wapnite pódy.

Rostlina je předewšěm w srjedźnej Europje, južnje hač do srjedźneje Italskeje, rozšěrjena.

  1. 1,0 1,1 1,2 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 468.
  2. W internetowym słowniku: Knotenblume
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 38 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 186 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije