Běła marušnja
| |
| Běła marušnja (Morus alba) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Marušnjowe rostliny (Moraceae) |
| ród: | Marušnja[1][2] (Morus) |
| družina: | Běła marušnja |
| wědomostne mjeno | |
| Morus alba | |
| L. | |
Běła marušnja (Morus alba) je štom ze swójby marušnjowych rostlinow (Moraceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 249.
- ↑ W internetowym słowniku: Maulbeerbaum
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)