Běła hórčica
| |
| Běła hórčica (Eruca sativa) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae) |
| ród: | Hórčica[1] (Eruca) |
| družina: | Běła hórčica |
| wědomostne mjeno | |
| Eruca sativa | |
| Mill. | |
Běła hórčica (Eruca sativa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik, ISBN 3-7420-0313-5, strona 113, ale z kus druhim prawopisom, a to hóŕčica
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
