Šwižna wołmica
| |
| Šwižna wołmica (Eriophorum gracile) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
| ród: | Wołmica[1][2] (Eriophorum) |
| družina: | Šwižna wołmica |
| wědomostne mjeno | |
| Eriophorum gracile | |
| W. D. J. Koch ex Roth | |
Šwižna wołmica (Eriophorum gracile) je rostlina ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 563.
- ↑ W internetowym słowniku: Wollgras
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Eriophorum gracile. W: FloraWeb.de. (němsce)