Šěroka rohodź

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Šěrokołopjenaty potač” sposrědkowane)
Šěroka rohodź
Šěroka rohodź (Typha latifolia)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Rohodźowe rostliny (Typhaceae)
ród: Rohodź[1] (Typha)
družina: Šěroka rohodź
wědomostne mjeno
Typha latifolia
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Šěroka rohodź (Typha latifolia) je rostlina ze swójby rohodźowych rostlinow (Typhaceae). Dalše serbske ludowe mjena su šěrokołopjenaty potač, potačina, sćinowa heja.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Šěroka rohodź docpěje wysokosć wot 100 hač do 250 cm.

Dwulinkowe, proste łopjena su módrozelene, na woběmaj bokomaj płone a docpěja šěrokosć wot 10 hač do 20 mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač do awgusta. Kćenja steja w 2-3 cm šěrokich potačach. Při tym delnje potače su šěrše, čornobrune a wobsahuja žónske kćenja. A hornje potače su wuše, žołtobrune a wobsahuja muske kćenja. Žónske a muske potače so dótkaja a su runje dołhe. Muske kćenja su móličke, mjeztym zo žónske kćenja maja wulku pěstu a njesu ćeńke kosmy na stołpiku.

Při płodowym času žónske potače docpěja tołstosć wot 2 hač do 3 cm, mjeztym zo při zrałosći rozpadnu.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w bohatych na wutki wodźiznach, w brjohowych rohodźinach a na łuhowych pódach we wódnych hłubokosćach wot 20 hač do 150 cm.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena, při čimž na sewjer hač do južneje Norwegskeje wustupuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Rohrkolben

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 340 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 362 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije