Łučny liščak

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Łučny liščak
Łučny liščak (Alopecurus pratensis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Pooideae
ród: Liščak[1][2] (Alopecurus)
družina: Łučny liščak
wědomostne mjeno
Alopecurus pratensis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Łučny liščak (Alopecurus pratensis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łučny liščak je trawozelena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su na hornim boku šěre a docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 10 mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač junija. Ma 3-8 cm dołhe a 6-10 mm tołste, tupe kwětnistwo. Kłosowa pakić je husta, walcojta a docpěwa dołhosć wot 10 cm a šěrokosć wot 1 cm. Kłóski su jejkojte hač eliptiske, krótko stołpikate a steja po štyrjoch hač po šesćoch na pakićowej hałuzy. Přikrywne pluwizny su na třećinje zrosćene a docpěwaja dołhosć wot 5 mm. Kochty kryjacych pluwiznow su zwjetša husto nad spódkom zasunjene a docpěwaja dołhosć wot maksimalnje 9 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na čerstwych a włóžnych łukach a na brjohach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 239.
  2. W internetowym słowniku: Fuchsschwanz

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 400 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 446 (němsce), jako podobna družina Wiesen-Fuchschwanz (Alopecurus pratensis) pod hesłom Acker-Fuchschwanz (Alopecurus pratensis)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije