Łučna syćel

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Łučna syćel
Łučna syćel (Luzula campestris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Syćinowe rostliny (Juncaceae)
ród: Syćel[1][2] (Luzula)
družina: Łučna syćel[3]
wědomostne mjeno
Luzula campestris
(L.) DC.
Wobdźěłać
p  d  w

Łučna syćel[3] (Luzula campestris) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je zaječi chlěb[3].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Simse
  2. W internetowym słowniku: Hainsimse
  3. 3,0 3,1 3,2 W internetowym słowniku: Hasenbrot

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije