Mimoza
(ze strony „Čujawka” sposrědkowane)
|
Tutón nastawk z temu družina (Mimosa pudica) je po hesle na druhi nastawk podobny. Druhe hesło mimozy ma temu ród (Mimosa). |
|---|
| |
| Mimoza (Mimosa pudica) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eurosidy I | |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | (Mimosoideae) |
| ród: | Mimozy (Mimosa) |
| družina: | Mimoza |
| wědomostne mjeno | |
| Mimosa pudica | |
| L. | |
Mimoza (Mimosa pudica) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae). Dalše serbske ludowe mjena su čujawka, hańbićiwka, struchła holčka a pócćiwa knježnička.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mimoza je połkerkowa rostlina. Łopjenowe pjerja su kaž porsty rjadowane. Kćenja su čerwjenojte abo róžojto-běłe.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina dźensa je we wjele tropiskich regionach wodźiwjena.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Ullstein Lexikon der Pflanzenwelt, 1973, ISBN 3-550-16019-4, strona 293, pod hesłom Mimose (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
 |
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. Za to stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli maja w druhej rěči hižo wobšěrniši zapisk wo samsnej temje, móžeš tutón tež přełožić. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |