Čerwjena wjerba
Čerwjena wjerba (Salix purpurea), habitus w zymje | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Malpighiales) |
swójba: | Wjerbowe rostliny (Salicaceae) |
ród: | Wjerba[1][2] (Salix) |
družina: | Čerwjena wjerba[3] |
wědomostne mjeno | |
Salix purpurea | |
L. | |
Čerwjena wjerba[3] (Salix purpurea) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je čerwjeńca[3]. Wona słuša k najčasćišim wjerbowym družinam w srjedźnej Europje.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Čerwjena wjerba w lěću zeleny kerk abo małki štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 0,5 m hač do 4,5 (6) m. Štom so sylnje a husto rozhałuzuje a ma njeprawidłowny róst.
Jako wulki kerk ma hustu krónu, mjeztym zo jako małki štom ma tołsty zdónk.
Jeje nahe hałuzy su ćeńke a zhibujomne a na boku swětła předewšěm w zymje purpurčerwjene. Skora so błyšći a je při młodych hałuzach na boku swětła zwjetša purpurčerwjenje abo ćmowozelenje přeběžana.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wuske, nahe łopjena su lancetojte, wótre, na hornim boku zelene, na delnim boku jasnišo šěrozelene a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 10 (wot 4 hač do 12) cm. Horni bok je ćmowozeleny, mjeztym zo delni bok je módrozeleny. Najšěrše městno łopjenow je wyše srjedźišća.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot měrca hač do apryla. Kćenja su dwudomne a so před łopjenami jewja. Micki su wuske, docpěwaja dołhosć wot něhdźe 5 cm. Wone móžeja jasnje čerwjenowioletne być. Próšniki a pěstki su před puknjenju čerwjene. Nošne łopješka kćenjow su dwubarbne a husto kosmate. Płódniki je sedźace a pjelsćojće kosmate. Próskowe nitki su hač k próšnikam zrosćene, mjeztym zo su na spočatku purpurowe a při popróšowanju žołte.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće podłu wodźiznow a we łučinowych drjewinach a na brjohach. Ma radšo mokre, zwjetša šćerkowe abo pěskowe pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje, w sewjernej Africe, w centralnej Aziji a w Japanskej rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hałuzy so za plećenje košow wužiwaja. Jeje skora so wot antiki za zhotowanje bolosćowych a zymničnych srědkow wužiwa, při čimž pak syntetiska acetylsalicylna kisalina je dźensa wažniša.
Sorty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Sorta 'Nana' docpěwa wysokosć wot hač do 1 m. Jeje wurostki su šwižne. Łopjena su šěrozelene.
Dalše wobrazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]-
Hałuzy z łopjenami.
-
Žónske micki.
-
Muske micki.
-
Micki.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weide
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 660, pod hesłom wjeŕba (Kral hišće wužiwaše stary prawopis z pismikom ŕ.).
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 843 (němsce)
- Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 158, jako podobna družina Purpur-Weide (Salix purpurea) pod hesłom Bruch-Weide (Salix fragilis), strona 160 (němsce)
- Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 3. zwjazk, ISBN 3-411-12033-9, strona 274 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 448 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 404 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Čerwjena wjerba. W: FloraWeb.de. (němsce)