Třiłopješkaty kózlik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Třiłopješkaty kózlik
Třiłopješkaty kózlik (Menyanthes trifoliata)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy II
rjad: (Asterales)
swójba: Kózlikowe rostliny (Menyanthaceae)
ród: Kózlik[1][2] (Menyanthes)
družina: Třiłopješkaty kózlik
wědomostne mjeno za ród
Menyanthes
L.
wědomostne mjeno za družinu
Menyanthes trifoliata
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Třiłopješkaty kózlik (Menyanthes trifoliata) je rostlina ze swójby kózlikowych rostlinow (Menyanthaceae). Dalše serbske mjeno je hórki dźećel[2].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Třiłopješkaty kózlik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm.

Pjenk je tołsty, lězacy a rozhałuzowany.

Třiličbne łopjena su nahe a maja dołhe, mjasne stołpiki.

Kćěje wot meje hač julija. Kić wobsteji z 10 hač 20 běłych abo čerwjenojtych, brodatych kćenjow z wulkosć wot něhdźe 1,5 cm. Krónowe kónčki njesu trodle.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w bahnach, kotrež na suchi kraj so přeměnja, małkich jězorach, płonych tymjenjach a pochowišćach. Preferuje mokre, tež přepławjene, zwjetša małowapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w sewjernej a srjedźnej Europje, ale tež w horinach južneje Europy rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 213.
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Fieberklee

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 66 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 168 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije