Třěšny rozkólnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Třěšny rozkólnik
Třěšny rozkólnik (Sempervivum tectorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony
rjad: (Saxifragales)
swójba: Tučnołopjenakowe rostliny (Crassulaceae)
ród: Rozkólnik[1] (Sempervivum)
družina: Třěšny rozkólnik
wědomostne mjeno
Sempervivum tectorum
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Třěšny rozkólnik (Sempervivum tectorum) je rostlina ze swójby tučnołopjenakowych rostlinow (Crassulaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Třěšny rozkólnik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 50 cm. Rostlina wutwori 3-12 cm šěroke rozety, mjeztym zo hłowna rozeta wotemrěwa po płodźenju.

Stołpik je sylnje łopjenaty.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su mjasne, na wótro kónčkojte, módrozelene a předku zwjetša čerwjene. Wone su na płoninach nahe, ale su na kromje kosmičkate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač septembra. Kćenja su swětłočerwjene a docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3 cm a maja 12 (10) hač 16, zwjetša 13 keluškowych a krónowych łopješkow. Kwětnistwo wobsteji z wjacorych promjenjow.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće často jako pyšna rostlina na murjach a třěchach. Preferuje zwjetša małowapnite, ćopłe a suche kamjentne pódy na słónčnych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 430.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 214 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 56 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons

Třěšny rozkólnik. W: FloraWeb.de. (němsce)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije