Nartušowy podlěsk

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Nartušowy podlěsk
Nartušowy podlěsk (Anemone narcissiflora)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Ranunculales)
swójba: Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae)
podswójba: Ranunculoideae
tribus: Anemoneae
ród: Podlěsk[1][2] (Anemone)
družina: Nartušowy podlěsk
wědomostne mjeno
Anemone narcissiflora
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družinaŠkitana družina

Nartušowy podlěsk (Anemone narcissiflora) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nartušowy podlěsk je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 40 cm. Rostlina je wotstejo kosmata.

Stołpik a łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stołpik a łopjena su kosmate. Łopjena su třidźělne hač pjećdźělne, mjeztym zo wotrězki zaso su dźělene. Spódnje łopjena su dołho stołpikate a rukojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač julija (awgusta). Kćenja docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3 cm a steja po třoch hač po wosmjoch we wokołkojtym kwětnistwje wyše łopjenoweje mutlički. Pjeć, rědko šěsć, kćenjowych łopješkow je nahe a běłe, zwonka často čerwjenojte. Pupk je často čerwjeny.

Kćenja njewobsahuja běłe barbizny, ale z powětrom pjelnjene mjezoty, kotrež dopadowace běłe swětło reflektuja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na kerčinowych kromach a połsuchich trawnikach. Preferuje wapnite, suche pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w horinach srjedźneje a južneje Europy rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 342.
  2. W internetowym słowniku: Windröschen

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 42 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 132 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije