Něžna syćina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Něžna syćina
Něžna syćina (Juncus tenuis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Syćinowe rostliny (Juncaceae)
ród: Syćina[1][2] (Juncus)
družina: Něžna syćina
wědomostne mjeno
Juncus tenuis
Willd.
Wobdźěłać
p  d  w

Něžna syćina (Juncus tenuis) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Něžna syćina docpěwa wysokosć wot 15 hač 40 cm.

Stołpiki su husto stejace a njesu na spódku dołhe, trawojte łopjena.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač septembra. Kwětnistwo je nakónčne, wobsteja z wjele kćenjow a so wot 2-3 wysokich łopješkow přesahaja. Kćenjowe łopješka su šěsć, žołotozelene, třinerwne, fajn kónčkojte a dlěše hač kapslu.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na lěsnych pućach, stupowych trawnikach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je často w Europje, ale bu z sewjerneje Ameriki zanjesena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 495.
  2. W internetowym słowniku: Binse

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 424 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije