Lesny křižomnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lesny křižomnik
Lesny křižomnik (Hypericum pulchrum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Malpighiales)
swójba: Křižomnikowe rostliny (Hypericaceae)
ród: Křižomnik[1] (Hypericum)
družina: Lesny křižomnik
wědomostne mjeno
Hypericum pulchrum
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Lesny křižomnik (Hypericum pulchrum) je rostlina ze swójby křižomnikowych rostlinow (Hypericaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Lesny křižomnik je trajne zelo, kotrež docpěja wysokosć wot 30 hač 60 cm. Rostlina je naha a na spódku wodrjewjena.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena docpěja dołhosć wot 1 hač 2 cm a su wutrobojte nimale třiróžkate, sedźace, na spódku najšěrše, deleka módrozelene a na kromje njejsu žałzojće dypkowane. Delnje łopjena su transparenće dypkowane.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač septembra. Złotožołte kćenja steja w čumpatych pakićach a docpěja wulkosć wot 1 hač 2 cm. Keluškowe łopješka su tupe a njesu na kromje sedźace abo krótko stołpikate čorne žałzy. Krónowe łopješka su často čerwjenje přeběžane a na kromje čornožałzowe. Próškowe łopješka su w prawym měrje mnoholičbne. Płódniki su oranžojte hač čerwjenojte. Pupk je často čerwjenje přeběžany.

Kćenja płaća jako najrjeńše domjacych křižomnikow.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na swětlinach a pućach wot kisałych dubowych měšanych lěsach, chójnowych kupach a holanskich wobkromach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je srjedźnej Europje a južnej Skandinawiskej rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Johanniskraut

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 130 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 274 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije