Lěsna pyskawa
Ilustracija lěsneje pyskawy (Geranium sylvaticum) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Rosopsida) |
podrjadownja: | (Rosidae) |
rjad: | (Geraniales) |
swójba: | Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae) |
ród: | Pyskawa[1] [2] (Geranium) |
družina: | Lěsna pyskawa |
wědomostne mjeno | |
Geranium sylvaticum | |
L. | |
Lěsna pyskawa (Geranium sylvaticum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Lěsna pyskawa je srěnjowulka, wjacelětna, zelišćowa rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 20 hač do 60 cm.
Lisćowe łopjena su jaskrawozelene a našćěpane lapate. Łopjenowe zubki su wótre a často čerwjene. Delnje łopjena docpěwaja šěrokosć wot 6 hač do 15 cm a su hač nad srjedźišća rukojte a pjećdźělne hač sydomdźělne. Wotrězki su hłuboko dźělene a hrubje zubate.
Wona kćenje wot junija hač julija (wot meje hač awgusta) z 22 hač 26 mm wulkimi ćěmnomódrojtymi hač načerwjeń purpurowymi kćenjemi, kotrež běłe srjedźišćo maja a docpěwaja šěrokosć wot 1,7 hač do 3,3 cm. Kćenja často steja po dwěmaj na žałzokosmatych stołpikach. Krónowe łopješka su kulojćene.
Čim dale na sewjeru so tuta rostlinska družina w sewjerowuchodnej Europje nadeńdźe, ćim husćišo so namaka tež formy z róžojtymi abo běłymi kćenjemi.
Płód ma typisce pyskawojtu postawu.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na włóžnych lěsnych kromach, we wudolinowych lěsach, kerčinach a na tučnych łukach. Najebać jeje mjenoweho dźěla rosće w horinach na łukach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 410
- ↑ W internetowym słowniku: Storchschnabel
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Peter F. Yeo; Geranium, Stuttgart 1988 (němsce)
- Heinz-Dieter Krausch; Kaiserkron und Päonien rot..., Hamburg 2003 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 50 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)