Kołwaz
| |||||
| gmejna: | Bukecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1957 (do Błócan) | ||||
| wobydlerstwo: | 107 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 3,37 km² | ||||
| wysokosć: | 230–243 metrow n.m.hł. | ||||
51.15361111111114.596666666667230–243
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 035939 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Powětrowy wobraz (2018) | |||||
wikidata: Kołwaz (Q162706)
| |||||
Kołwaz (prjedy tež Kołwaza; němsce Kohlwesa) je hornjołužiska wjeska na wuchodźe Budyskeho wokrjesa a słuša wot lěta 1993 k Bukečanskej gmejnje. Leži na lěwym boku rěčki Kotołka we wuchodnym dźělu Hornjołužiskich honow.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Susodne wjeski su Čornjow na sewjerowuchodźe, Błócany na juhu, Koporcy na zapadźe a Něćin na sewjerozapadźe.
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Kołwazy: Hórki, Włosančki, Młócki, Sowiny, Charowy, Bydlina, Bojwujowa hěta, Na wini, Skalizna, Šćipawka, Hrabowka, Kozowske, Mohetel.[2]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako Kolewas pochadźa z lěta 1363. Ležownostne knjejstwo nad Kołwazu wukonješe w 16. lětstotku ryćerkubło we Wichowach a we 18. lětstotku susodne Něćinske kubło. Cyrkwinsce słušeja ewangelscy Kołwaženjo ze starodawna do Bukečanskeje wosady.[3]
We 1880tych lětach měješe wjes po Mukowej statistice cyłkownje 233 wobydlerjow, z nich 210 Serbow (90 %) a 23 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa w Kołwazy wot jenož hišće 31,4 %.[5]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 29 (digitalizat).
- ↑ Kołwaz w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [236 wobydlerjow, z nich 46 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 12 z pasiwnymi, 16 serbskich dźěći a młodostnych, 162 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Kołwaz – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}