Wichowy
| |||||
| město: | Wóspork | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Hrodźišća) | ||||
| wobydlerstwo: | 83 (31. decembra 2023)[1] | ||||
| přestrjeń: | 3,02 km² | ||||
| wysokosć: | 186 metrow n.m.hł. | ||||
51.214.635277777778186
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 035876 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
_001.jpg) Powětrowy wobraz Wichowow (2017) | |||||
wikidata: Wichowy (Q20051141)
| |||||
Wichowy (němsce Weicha) su hornjołužiska wjes z 83 wobydlerjemi[2] na wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1994 k městu Wóspork.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Leža nad Hrodźišćanskej skału rěki Lubaty jenož połdra kilometra zdalene wot Wósporskeho stareho města. Susodne wsy su Wuježk za starej železniskej čaru na sewjerowuchodźe, Kotecy na juhu a Hrodźišćo na zapadźe.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Na hórce při zapadnej kromje Wichow namaka so pohrjebnišćo z bronzoweje a zažneje železoweje doby, kotrež bu w lěće 1873 namakane. Wjes sama naspomni so prěni raz hižo w lěće 1241 jako sydło knjeza Reinhardus de Wichowe. Hač do 19. lětstotka měješe Wichowske ryćerkubło, kotrež słušeše mjez druhim rodomaj Gersdorff a Heynitz, ležownostne knjejstwo. W lěće 1854 wupućowachu wjacori Wichowscy Serbja z Janom Kilianom do Texasa. W knježim domje z 18. lětstotka so po 1945 starownja zarjadowa, kotraž hač do lěta 2003 eksistowaše. 1937 namakachu 88 čěskich, sakskich, šwicarskich a nižozemskich pjenjezow ze 16. a 17. lětstotkow.
Wobydlerstwo a rěč[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po Mukowej statistice mějachu Wichowy we 1880tych lětach 175 wobydlerjow, mjez nimi 159 Serbow (91 %) a 16 Němcow.[3] W lěće 1925 rěčeše po hamtskej statistice jenož hišće 28 wot 170 wobydlerjow serbsce.
W lěće 1925 bě mjez 170 wobydlerjemi 165 ewangelskich a tři katolscy. Ewangelscy wěriwi přisłušeja znajmjeńša ze 16. lětstotka Hrodźišćanskej wosadźe.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Weicha/Wichowy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 354sl.
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 61. → wšě wjeski
Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Wichowy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Wichowy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)