Hładka motawa
Napohlad
Hładka motawa (Lolium perenne) (nalěwo) Wulka motawa (Lolium multiflorum) (naprawo) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
podswójba: | Pooideae |
ród: | Motawa[1][2] (Lolium) |
družina: | Hładka motawa[3] |
wědomostne mjeno | |
Lolium perenne | |
L. | |
Hładka motawa[3] (Lolium perenne) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae). Dalše serbske mjeno je němska motawa.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hładka motawa je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 70 cm.
Stwjelca docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 4 mm.
Łopjena su ćmowozelene.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač oktobra. Kćenja steja w 20 cm dołhich, płonych kłosach, při čimž kłóski docpěwaja dołhosć wot 1,5 cm a z wuskim boku na wósce leža. Přikrywne pluwizny su něhdźe tak dołhe kaž kryjace pluwizny. Kłóski njenjesu kochty.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na pastwach, łukach, pyšnych a parkowych trawnikach, sportnišćach, pućach a stupowych městnach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Wulka motawa (Lolium multiflorum) ma hač do 3 cm dołhe kłóski a hač do 1,5 cm dołhe kochty. Rostlina so jako picnu trawu kultiwuje.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 269.
- ↑ W internetowym słowniku: Lolch
- ↑ 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Weidelgras
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 398 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 454 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)