Wulka motawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wulka motawa
Wulka motawa (Lolium multiflorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Pooideae
ród: Motawa[1][2] (Lolium)
družina: Wulka motawa
wědomostne mjeno
Lolium multiflorum
Lam.
Wobdźěłać
p  d  w

Wulka motawa (Lolium multiflorum, syn. Lolium italicum A. Braun) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wulka motawa docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm.

Stwjelca su horjeka a na kłóskowej wósce hrube.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su jasnozelene, na delnim boku błyšćace a docpěwaja šěrokosć wot 10 mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja steja w hač do 3 cm dołhich, płonych, dwudźělnje zarjadowanych kłóskach a maja 1,5 cm dołhimi kochtami. Delnje přikrywne pluwizny su sydomnerwne. Kryjace pluwizny docpěwaja dołhosć wot 7 hač 8 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na łukach, pućach a drjebiznach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 269.
  2. W internetowym słowniku: Lolch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 398 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 454 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije