Žołty žiwotnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Žołty žiwotnik
Žołty žiwotnik (Thalictrum flavum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
rjad: (Ranunculales)
swójba: Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae)
podswójba: Isopyroideae
ród: Žiwotnik[1][2] (Thalictrum)
družina: Žołty žiwotnik
wědomostne mjeno
Thalictrum flavum
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Žołty žiwotnik (Thalictrum flavum) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).

Poddružiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Thalictrum flavum subsp. costae (Timb.-Lagr. ex Debeaux) Rouy & Foucaud
  • Thalictrum flavum L. subsp. flavum
  • (Thalictrum flavum ssp. glaucum (Desf.) Batt. Rank): Jeho přestrjeń rozšěrjenja dosahuje wot Španiskeje hač do sewjerozapadneje Afriki.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žołty žiwotnik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 40 hač do 100 cm.

Korjenje wobsahuja žołty alkaloid berberin.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su dwójce hač štyri króć pjerite. Łopješka su dwójce hač štyri króć tak dołhe kaž šěroke.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do julija. Seršćowcojte, wonjace, zrunane kćenja su žołtojte abo zelenojte a docpěwa wulkosć wot něhdźe 7 mm. Wone steja w hustych pakićach. Dołhe próškowe łopješka su zrunane. 4 kćenjowe łopješka zahe wotpadnu.

Wone so wot wětra a insektow wopróšuja.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płodźiki móžeja z wětrom lětać a we wodźe płuwać.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na łuhojtych łukach, na płonych tymjenjach a na kromach starych wodźiznach a na hrjebjach. Preferuje měnjaće mokre, wutkate a bazowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 674.
  2. W internetowym słowniku: Wiesenraute

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 250 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije