K wobsahej skočić

Mukojta dźiwizna

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Smjetanowe łopjeno” sposrědkowane)
Mukojta dźiwizna
Mukojta dźiwizna (Verbascum lychnitis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Trudownikowe rostliny (Scrophulariaceae)
ród: Dźiwizna[1] (Verbascum)
družina: Mukojta dźiwizna
wědomostne mjeno
Verbascum lychnitis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Mukojta dźiwizna (Verbascum lychnitis) je rostlina ze swójby trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae). Dalše serbske mjeno je smjetanowe łopjeno.

Mukojta dźiwizna je dwulětna, zelišćowa rostlina, kotraž wysokosć wot 60 hač 120, zdźěla tež hač 150 centimetrow dosahuje.

Stołpik je horjeka rjepikojće hranaty, złaha přićišćany a bjezežałzowy.

Łopjena su dołhojte, wopak jejoformowe a na delnjej stronje sylnišo šěropróšnje pjelsćaće kosmate mjeztym lisćowa hornja strona nimale je hoła. Kosmy su mukojće čwakate, ale lěbma wótrěwajomna. Łopjena su na kromach słabje karbikowane hač cyłokromowe a łopjenowe kromy njejsu wotběžace.

Kćenja maja přeměr wot (10) 12 hač 18 (20) milimetrow a su w kłubičkach rjadowane, słabje dorsiwentralne a jasnožołte abo běłe barbjene. Króna ma šěrokosć wot 10 hač 16 milimetrow a je jasnožołta abo běła. Filamenty su běłojće šešerjate. Čas kćěwa je wot junija hač awgusta.

Chromozomowa ličba je n = 16.[2]

Mukojta dźiwizna je w suchokerčinowych a sucholěsnych wobkromach, na suchich a połsuchich trawnikach ale tež na słabje suchich ruderalnych městnach namakajomna.

Wona w Europje a zapadnej Aziji wustupuje.

  1. W internetowym słowniku: Königskerze
  2. www.floraweb.de
  • Eckehardt J. Jäger, Klaus Werner (Hrsg.): Rothmaler Exkursionsflora von Deutschland. Band 4: Gefäßpflanzen: Kritischer Band. Spektrum Akademischer Verlag, München 2005, ISBN 3-8274-1496-2. (z němskeje wikipedije)
  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije