Mikławš Jakubica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Mikławš Jakubica (tež Mikławuš abo Miklawusch, latinizowane Nicolaus Jacubiky; † po 1548) bě spisar delnjoserbskeho přełožka Noweho zakonja 1548, kotryž słuša k najstaršim rěčnym pomnikam w serbšćinje a prěnim přełožkam Lutheroweje biblije do někajkeje druheje rěče.

Wo jeho wosobje dawaja lědma informacije. Wón bě najskerje ewangelski farar w knjejstwje Žarow we wuchodnej Delnjej Łužicy, dokelž pisaše we wuchodnym dialekće delnjoserbšćiny.

Móžno je, zo je identiski z Nicolausom Kubike resp. Kubke, kotryž bu 1524 jako ewangelski prědar w Lubońcy (dźensa Lubanice) naspomnjeny. Tež z wěstym prědarjom Jakubom w Lindrozu (dźensa Lipinki Łużyckie), kotryž bu 1540 naspomnjeny a z Nikolausom Jakobi, kiž bě najskerje 1553 do 1556 z fararjom w Lindrozu, móhł identiski być.

Twórba[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Delnjoserbski testament Mikławša Jakubicy, 1548 (digitalizat)

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Friedrich Pollack: Mikławš Jakubica. W: Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde (wud.): Sächsische Biografie.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije