Ilija Dźuvalekovski

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Ilija Dźuvalekovski (makedonsce Илија Џувалековски; * 20. decembra 1915 w Prilepje, † 18. oktobra 2004 w Skopju) běše makedonski dźiwadźelnik, režiser a pedagoga.

Do Druheje swětoweje wójny zabsolwowa studij na Hudźbnej akademiji w Běłohrodźe. W awgusće 1944 wupućowa do Visa, hdźež wustupowaše pod nawjednistwom Vjekoslava Afrića w Dźiwadle Narodneho wuswobodźenja. Po krótkim času wotjědźe do Moskwy, hdźež sta so ze sobustawom přirady rozhłosoweho sćelaka Slobodna Jugoslavija. 1945 wróći so do Makedonskeje, hdźež započa swoju dźiwadźelnisku karjeru. Prěnje wuspěchi docpě wón w Makedonskim narodnym dźiwadle w Skopju.

1964 wustupowaše za Chorwatske ludowe dźiwadło, a wot 1967 nawjedowaše katedru za dźiwadźelenje w makedonskej rěči při Akademiji za dźiwadło, film a telewiziji. 1972 pokročowa swoje skutkowanje na Fakulće dramatiskich wuměłstwow a zdobom tež jako dźiwadźelnik.

Filmy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnju filmowu rólu doby wón 1952 we filmje „Frosina“. Ludźo jeho derje wot róle Baby Mulona w seriji Běłe cyganjatko znaja, kotraž bu po romanje Vidoe Podgoreca nawjerćana.

Myta[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

1977 doby myto „АВНОЈ“ a 1983 spožčichu jemu myto „11. Oktobra“.

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije