Wokołkaty syćowc
| |
| Wokołkaty syćowc (Butomus umbellatus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Alismatales) |
| swójba: | Syćowcowe rostliny (Butomaceae) |
| ród: | Syćowc[1][2] |
| družina: | Wokołkaty syćowc |
| wědomostne mjeno za ród | |
| Butomus | |
| L. | |
| wědomostne mjeno za družinu | |
| Butomus umbellatus | |
| L. | |
Wokołkaty syćowc (Butomus umbellatus) je rostlina ze swójby syćowcowych rostlinow (Butomaceae). Wón je jenička družina w monotypiskim rodźe Butomus.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wokołkaty syćowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 50 hač 150 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wšitke łopjena su na spódku stejace, trawojte, třihranite, cyle horjeka plone a docpěwaja deleka šěrokosć wot něhdźe 1 cm a dołhosć wot hač do 100 cm. Wone z wody wusahuja. Při wódnych hłubokosćow wot wjace hač 50 cm so pasmojte, we wodźe wodźace łopjena.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač awgusta. Wulke, róžojte hač běłe kćenja docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3 cm a steja we wokołkach. Šěsć kćenjowych łopješkow je čerwjenoběłe a ćmowšo žiłate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na brjoach płonych, stejacych abo pomału běžacych wodźiznow a hrjebjow z bazowej a wutkatej wodu.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ W internetowym słowniku: Schwanenblume
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 580, pod hesłom Wasserliesch Butomus.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 200 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 68 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)