Wokołkaty syćowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wokołkaty syćowc
Wokołkaty syćowc (Butomus umbellatus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Alismatales)
swójba: Syćowcowe rostliny (Butomaceae)
ród: Syćowc[1][2]
družina: Wokołkaty syćowc
wědomostne mjeno za ród
Butomus
L.
wědomostne mjeno za družinu
Butomus umbellatus
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Wokołkaty syćowc (Butomus umbellatus) je rostlina ze swójby syćowcowych rostlinow (Butomaceae). Wón je jenička družina w monotypiskim rodźe Butomus.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wokołkaty syćowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 50 hač 150 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšitke łopjena su na spódku stejace, trawojte, třihranite, cyle horjeka plone a docpěwaja deleka šěrokosć wot něhdźe 1 cm a dołhosć wot hač do 100 cm. Wone z wody wusahuja. Při wódnych hłubokosćow wot wjace hač 50 cm so pasmojte, we wodźe wodźace łopjena.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač awgusta. Wulke, róžojte hač běłe kćenja docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3 cm a steja we wokołkach. Šěsć kćenjowych łopješkow je čerwjenoběłe a ćmowšo žiłate.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na brjoach płonych, stejacych abo pomału běžacych wodźiznow a hrjebjow z bazowej a wutkatej wodu.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. W internetowym słowniku: Schwanenblume
  2. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 580, pod hesłom Wasserliesch Butomus.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 200 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 68 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije