Skalny ćernjowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Skalny ćernjowc
Skalny ćernjowc (Rubus saxatilis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Rosoideae)
ród: Ćernjowc[1][2] (Rubus)
družina: Skalny ćernjowc
wědomostne mjeno
Rubus saxatilis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Skalny ćernjowc (Rubus saxatilis) je kerk ze swójby róžowych rostlinow.

Ilustracija

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Skalny ćernjowc je jednolětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 10 hač 25 (30) cm.

Stołpik njeje wodrjewjeny.

Njekćějace wurostki su wobłukaće lězace, mjeztym zo kćějace su zrunane a njesu fajne, něžne kałače.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su třiličbne, dołho stołpikate, na woběmaj bokomaj zelene a hrubje dwójce zubate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač julija. Kćenja steja po dwěmaj hač po dźesaćoch a docpěja wulkosć wot 1 hač 1,5 cm. Keluškowe łopješka su po kćěwje wróćo zhibnjene. Běłe krónowe łopješka steja zrunanje a docpěja dołhosć wot 5 mm.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Swětłočerwjeny kompleksny póčkaty płód wobsteji z 2-6 płodźikow. Wone su jědźne, ale maja kisały a hłuchi słód. Nimo toho so wot dźiwiny rozšěrjuja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w jehlinowych a lisćowych měšanych lěsach, wosebje w horinach. Ma radšo za čas lěta ćopłe, bazowe a humusowe, zwjetša wapnite kamjentne abo hlinane pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Alpach we wysokosćach wot hač do 2000 m, w juhu w horinach rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 74.
  2. W internetowym słowniku: Brombeerstrauch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 58 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 152 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije