Přirěčny hwězdnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Přirěčny hwězdnik
Přirěčny hwězdnik (Stellaria nemorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony
rjad: (Caryophyllales)
swójba: Nalikowe rostliny (Caryophyllaceae)
podswójba: Alsinoideae
ród: Hwězdnik[1][2] (Stellaria)
družina: Přirěčny hwězdnik
wědomostne mjeno
Stellaria nemorum
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Přirěčny hwězdnik (Stellaria nemorum) je rostlina ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Přirěčny hwězdnik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač do 50 cm. Rostlina wutwori daloko lězuce wotnožki.

Stołpiki su postupowace, kulojte a łamliwe. Wone horjeka su žałzojće-mjechkokosmate.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Přećiwostejne łopjena su jejkojte abo wutrobojte, kónčkojte, při čimž delnje a srjedźne su stołpikate. Wone su na kromje mikawčkate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do septembra. Pjećličbne kćenja docpěja wulkosć wot 1,5 hač do 2,5 cm a steja we dwójce hač štyri króć widličkojće rozhałuzowanych kwětnistwach. Běłe krónowe łopješka su hłuboko dwustołpowe, tak zo kćenja wupadaja, jako bychu dźesać łopješkow měli. Króna je dwójce tak dołhe kaž keluch. Keluškowe łopješka docpěja dołhosć wot 4 hač do 6 mm. Pěstki su tři.

Kćenja přiwabjeja muchi a bruki k wopróšenju.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w bohatych na zelo měšanych lěsach, we łučinach, w hórskich lěsach a wólšowych lěsach. Ma radšo chłódne, włóžne a małowapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena, při čimž w Alpach hač do wysokosćach wot 2200 wustupje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 158.
  2. W internetowym słowniku: Miere

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 50 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 138 (němsce)
  • Steinbachs Großer Pflanzenführer, ISBN 978-3-8001-7567-3, strona 64 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije