Lapata wijawka
| |
| Płody lapateje wijawki (Ipomoiea versicolor) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Solanales) |
| swójba: | Wijawkowe rostliny (Convolvulaceae) |
| ród: | Pyšna wijawka (Ipomoea) |
| družina: | Lapata wijawka |
| wědomostne mjeno | |
| Ipomoea versicolor | |
| (Cerv.) Thell. | |
Lapata wijawka (Ipomoiea versicolor (syn. I. lobata, Mina lobata, Quamoclit lobata) je rostlina ze swójby wijawkowych rostlinow (Convolvulaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)