Lěsna syćel
| |
| Lěsna syćel (Luzula sylvatica) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Syćinowe rostliny (Juncaceae) |
| ród: | Syćel[1][2] (Luzula) |
| družina: | Lěsna syćel |
| wědomostne mjeno | |
| Luzula sylvatica | |
| (Huds.) Gaudin | |
Lěsna syćel (Luzula sylvatica) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Lěsna syćel je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm. Rostlina ma krótke, tołste wuběžki.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Delnje łopjena su běle kosmičkate a docpěwaja šěrokosć wot wjace hač 1 cm.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje hač junija. Kćenja steja w sylnje rozhałuzowanym kwětnistwje. Wysoke łopješka su krótše hač kwětnistwo. Kćenjowe łopješka su brune abo čerwjenobrune ze zelenym srjedźnej smužku. Znutřkowne su dlěše hač zwonkowne.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w lěsach z mało družinami a na holach z wysokej włóžnotu powětra. Preferuje kisałe, humusowe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Slěborna syćel (Luzula luzuloides) ma běłojte kćenjowe łopješka a jenož 3-4 mm šěroke łopjena.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 422 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 438 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)