Dajiwy hórkowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Dajiwy hórkowc
Dajiwy hórkowc (Gentiana asclepiadea)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Hórkowc[1][2] (Gentiana)
družina: Dajiwy hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana asclepiadea
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Dajiwy hórkowc (Gentiana asclepiadea) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Dajiwy hórkowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 1 m (wot 30 hač 80 cm).

Stołpik je kosmaty a zrunany, šwižny, na chłódkojtych městnach přewisowacy hač ležacy.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su přećiwostejne, (jejkojte-)lancetojte abo owalne, kónčkojte, sedźace, 5-nerwowe a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 8 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot awgusta (julija) hač do septembra. Kćenja su mnoholičbne, steja po jednym hač po třoch w łopjenowych rozporach a docpěwaja dołhosć wot 3 hač 5 cm. Króna docpěwa dołhosć wot 5 cm, je šwižnje zwonojta a ćmowomódra, nutřka najčasćišo z fijakojtymi dypkami. Wona je 5-lapata z krótkimi kónčkami. Keluch ma krótke, šwižnje lancetojte kónčki.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Dajiwy hórkowc rosće w płonych bahnach, na włóžnych łukach. Preferuje čerstwe hač włóžne, zwjetša wapnite, stuchłe-pochate pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Dajiwy hórkowc je w srjedźoeuropskich a južnoeuropskich horinach a Kawkazu rozšěrjeny.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 118, 151.
  2. W internetowym słowniku: Enzian

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, stronje 14-15 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 286 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 206 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije