Bahnowy žiwotnik
| |
| Bahnowy žiwotnik (Thalictrum lucidum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae) |
| podswójba: | Isopyroideae |
| ród: | Žiwotnik[1][2] (Thalictrum) |
| družina: | Bahnowy žiwotnik |
| wědomostne mjeno | |
| Thalictrum lucidum | |
| L. | |
Bahnowy žiwotnik (Thalictrum lucidum) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Bahnowy žiwotnik docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.
Łopjena su dwójce pjerite. Łopješka su dołhojte, klinojte abo linealne, na hornim boku ćmowozelene a błyšćace.
Kćěje wot junija hač do julija. Kćenja su zrunane a steja na kóncach pakićowych hałuzow. Próškowe łopješka su zrunane a žołtojte.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w łučinowych lěsach a na łuhojtych łukach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w srjedźnej a juhowuchodnej Europje rozšěrjena, při čimž w Mecklenburgskej, wuchodnej Pruskej a Durinskej a regionach wot Donauwa a Maina a w Alpach wustupuje.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 674.
- ↑ W internetowym słowniku: Wiesenraute
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 162 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)