Łakoma
Łakoma (němsce Lakoma abo tež Lacoma) bě delnjołužiske sydlišćo blisko Choćebuza, kotrež słušeše do gmejnskeho dźěla Rogozno. Wjes ležeše něhdźe šěsć kilometrow sewjerowuchodnje Choćebuskeho stareho města. Wona měješe so w lěće 2006 za brunicowu jamu Choćebuz-sewjer wopušćić. Po hamtskich podaćach je so cyłkownje 143 wobydlerjow přesydliło. Wjesne mjeno pochadźa wot delnjoserbskeho adjektiwa łakomy („chłóšći“).
W lěće 1850 měješe Łakoma 88 bjezwuwzaćnje serbskich wobydlerjow, 1945 hižo wokoło 200 a 1964 hišće 180. Po statistice Arnošta Černika rěčeše w lěće 1956 hišće 62,7 % wšěch Łakomarjow delnjoserbsce.[1]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje naspomnjenje Łakomeje pochadźa z lěta 1337 w zwisku ze starej póstowej dróhu. W prěnjej połojcy 15. lětstotka załožichu franciskanojo prěnje rybjace haty a wodowu hrjebju Goramšicu. Wot 1968 bě hatna krajina wokoło Łakomeje z krajinoškitnym pasmom.
Po Mukowej Statistice Łužiskich Serbow rěčachu srjedź 1880tych lět wšitcy 123 wobydlerjow delnjoserbsce.[2]
W lěće 1983 informowaše so wobydlerstwo Łakomeje wo trěbnym přesydlenju brunicoweje jamy dla. Najebać protesta bu wjetši dźěl něhdźe 150 wobydlerjow hišće do přewróta přesydleny a někotre statoki wottorhane. Wot 1992 do 2003 běchu někotre chěže wot přirodnych aktiwistow z Choćebuza a druhich městow wobsadźene. Cyłkownje bydlachu tehdy někak 20 ludźi we Łakomej. W „kulturnej bróžni“ wotměwachu so koncerty (mjez druhim z Gerhardom Gundermannom) a druhe zarjadowanja. Mjez 2003 a 2005 buchu wšě twarjenja hač na dwě při zwjazkowej dróze wot Vattenfalla wottorhane. Po lěće 2003 wojowaše so hłownje wo zdźerženje Łakomskich hatow, 380 ha wulkeho biotopa zady wjeski. W lěću 2007 wobsadźichu aktiwisća přirodoškitneje organizacije Robin Wood tute městno.
Mjez 2009 a 2011 bu něhdyša wjeska wotbagrowana.
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 168–172, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 258. [209 wobydlerjow, z nich 100 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 12 z pasiwnymi, 19 serbskich dźěći a młodostnych, 78 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Łakoma w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)