Maćična peticija

Jako Maćična peticija woznamjenja so wot čłonow Maćicy Serbskeje organizowana peticija na sakske knježerstwo w rewoluciskim lěće 1848, kotraž měješe oficialny titul „Wulka próstwa Serbow“ a z kotrejž prošachu Serbja wo wjace prawow za swoju rěč w šulskej wučbje. Wona bu wot wjace hač 5000 předstejićerjow serbskich domjacnosćow podpisana a dnja 25. julija 1848 wot serbskeje deputacije přepodata.

Nimo runoprawneho wužiwanja serbšćiny w šulach, w cyrkwi a před sudnistwom žadaše sej peticija mjez druhim tež prawidłowne serbske kemše w krajnej stolicy Drježdźanach.

K hłownym organizatoram peticije słušachu mjez druhim ewangelscy duchowni Jaroměr Hendrich Imiš, Handrij Brósk a Michał Domaška. Najwuznamniši nutřkoserbski přećiwnik peticije bě Bjedrich Adolf Klin, tehdyši předsyda Maćicy.