Handrij Ruška
Handrij Ruška (němsce Andreas Ruschke; * 8. nowembra 1755 w Budyšinje, † 13. apryla 1810 w Moskwje) bě serbski domjacy wučer a składnostny basnik.
Narodźi so jako syn wobydlerja pod hrodom a wopytowaše gymnazij w Budyšinje. Wot 1775 do 1780 studowaše w Lipsku ewangelsku teologiju. 1780 přebywa pola Handrija Nyče a poda so hišće w samsnym lěće na jeho posrědkowanje do Moskwy jako domjacy wučer pola hrabje Saltykowa.
W lěće 1778 bě Ruška starši Serbskeho prědarskeho towarstwa a spěsni dwě składnostnej basni, kwasnu pěseń Wójna a mandźelstwo, tej dwě kolescy, z kotrymiž Bóh swět wobroća (Lipsk 1779) a wotsalnu baseń Lipšćanskich serbskich studentow wobnowjerjej jich towarstwa, Janej Bjedrichej Mičce. Poslednju přenjese Stanisław Moszczeński-Nałęcz do pólšćiny.
Žórła a literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Marja Kubašec: Ruška, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 487
- Korla Awgust Jenč: Kwasny spěw z lěta 1779. W: ČMS 21 (1868), str. 83–86
- Ota Wićaz: Pólski přełožk serbskeje pěsnje z lěta 1779. W: ČMS 89 (1936), str. 16–30