Wowča dornica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wowča dornica
A: Wowča dornica (Festuca ovina)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
ród: Dornica[1][2] (Festuca)
družina: Wowča dornica
wědomostne mjeno
Festuca ovina
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Wowča dornica (Festuca ovina) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wowča dornica je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 60 cm. Rostlina twori huste kupy.

Stwjelco je zwjetša štyrihranite.

Stołpik ma zwjetša jenož 1-2 kolence.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su seršćikojće zakulene abo fałdowane, zwjetša włóskćeńke, často hrube a namódreń zwobručowane. Łopjenowe kóžki su jara krótke.

Z krytymi łopjenami, kotrež často njesu worštu z wóska, rostlina je derje na suchotu přeměrjena.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač oktobra. Pakić docpěwa dołhosć wot (3) 5 hač 12 cm a je małko rozhałuzowana ze zrunanymi hałuzami. Kłóski su owalno-dołhojte a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 7 (10) mm. Krywne pluwizny su zwjetša kochtate.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na suchich łukach, pastwach, skalnych škałobach, w swětłych lěsach. Preferuje zwjetša suche, małowutkate pódy na swětłych hač połchłódkojtych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łuki z wjele wowčeje dornicy so jenož jako wowču pastwu hodźa.

Zahrodnicy rady formy z jara módrje zwrobručowanymi łopjenami w kamjentynch zahrodach plahuja.

Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Čerwjena dornica (Festuca rubra) ma často čerwjenojte kłóski. Jenož delnje łopjena su seršćate, mjeztym zo stołpikowe łopjena su płone abo rynojte.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 96.
  2. W internetowym słowniku: Schwingel

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 384 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 454 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije