Wódna melona

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wódna melona
Wódna melona (Citrullus lanatus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Cucurbitales)
swójba: Banjowcowe rostliny
ród: Citrullus
družina: Wódna melona[1]
wědomostne mjeno
Citrullus lanatus
(Thunb.) Matsum. & Nakai
Wobdźěłać
p  d  w

Wódna melona[1] (Citrullus lanatus) je rostlina ze swójby banjowcowych rostlinow (Cucurbitaceae). Dalše serbske mjeno je kawon[2].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 253, pod hesłom melona.
  2. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 144.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Wódna melona – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije